Simon van Baaren

Gecondoleerd met het verlies van jullie (schoon)vader en opa. Wanneer zoals nu, allebei ouders zijn overleden, ontstaat er een leegte, het ’thuiskomen’ gevoel is weg. In het bijzonder voor Jitske en Frans, die de meeste zorg op zich hadden genomen. Fijn om te weten dat het overlijden van jullie vader geen eindstation is, maar een eeuwig leven met Hem! We hadden een feestje van tante Jo (van oom Tonko) Ze was jarig en ging met pensioen. Oom Simon en tante Mattje zaten bij ons aan tafel. We hadden een uitgebreid etentje. Diverse schalen met allerlei lekkers. Op één van die schalen lag een mooie rood/oranje kreeft in het midden met diverse garnituren rondom. Hans, Rudi en oom Simon hadden het over de mooie kreeft. Oom Simon had, zoals hij zei, al eerder kreeft gegeten. Hans en Rudi waren in die tijd nog onwetend hoe zo’n kreeft smaakte, laat staan hoe hij gegeten diende te worden. Daarentegen zei oom Simon dat hij dat wel wist. Waarop hij de kreeft pakte en een poot afbrak en er een stukje van at. Het had bepaald niet de mooie kleur zoals aan de buitenkant, maar wisten wij veel…… Oom Simon zei verder niets. Een tijdje later kwam er een ober voorbij en oom Simon zei, dat de kreeft toch niet de smaak had, die hij verwachtte. Waarop de ober zei: Daar heb je toch niet van gegeten!? De kreeft dient als decoratie! Je had het gezicht moeten zien van oom Simon….. Waarop Hans en Rudi smakelijk lachten!

Wij herinneren ons Simons’ hulpvaardigheid en interesse in de ander. Voor Frans en Jitske stond hij altijd klaar om te helpen met velerlei klussen. Ook dat karakteristieke glimlachje dat altijd om zijn mond speelde zullen we ons blijven herinneren. Hij was van de partij bij elke verjaardag. Ja, Simon hield van gezelligheid. Ongetwijfeld zullen jullie dankbaar zijn voor het voorbeeld dat Simon heeft gegeven als het gaat om te leven in vertrouwen op de leiding van onze Heer. We wensen jullie sterkte bij het verwerken van het verlies en de troostvolle nabijheid van de Heer om de draad van het leven weer op te pakken en nu zonder jullie vader.

Lieve familie van Baaren, We hebben Simon en Mattie leren kennen als leden van het thuisfront comité, toen Frans en Jitske met Mercy Ships op weg waren. Simon was altijd rustig en vriendelijk en liep niet met zijn mening te koop. Maar hij had uit liefde voor hen altijd het beste met ze voor. Ik herinner me dat hij later bij Frans en Jitske logeerde en dan wandelde hij op donderdag met zijn rollator naar de markt en als hij toevallig Samina trof dan gingen ze samen koffie drinken bij Moccafe en genoten dan beiden zichtbaar van gezelschap en wat lekkers, waar Simon altijd op trakteerde. Geniet van de mooie herinneringen! Gods zegen.

Allereerst bedankt voor de rouwkaart die we ontvingen. Daarin lees ik het verzoek om een persoonlijke herinnering aan Simon met jullie te willen delen. Tijdens een bezoekje na het overlijden van Mattie vertelt hij mij dat het geloof een kracht in hem is geworden. Hij zei het ongeveer zo: “Eerst kreeg ik via Mattie veel mee, maar nu lijkt het wel of ze aan de Here God gevraagd heeft om mij ook geloofskracht te geven en die ontvang ik op het gebed. Iedere morgen begin ik de dag met de vraag om hulp en kracht en ervaar ik tot mijn blijdschap en verwondering dat ik die – nog steeds – ontvang!” Wat vind ik het mooi om zo met hem (jullie vader/opa) over de grote daden van God te hebben mogen spreken.
Sterkte gewenst bij dit verlies en dankbaarheid voor wie hij was en is.